اشاره:
یکی از بحث های آموزنده و جذّاب در باب شناخت شخصیّت امیرالمؤمنین علی علیه السلام ، بحث از مناظرات و گفت وگوهای آن حضرت با افراد و گروه های مختلف است. در شماره ی قبل مناظره ی حضرت علی علیه السلام با ابابکر مورد بحث قرار گرفت و اینک مناظره ی امیرالمؤمنین علیه السلام با اهل شوری(1) را تقدیم خوانندگان عزیز می کنیم. در این مناظره، امیرالمؤمنین علی علیه السلام با بیان مناقب و صفات والای خویش، به بیان حقانیّت خود در مسأله ی خلافت پرداخته است.
در مواردی که نیاز به توضیح احساس شده است، در پی نوشت ها ضمن توضیح مختصر، جهت اطلاع بیشتر خوانندگان گرامی منابع معتبر شیعه و سنّی معرفی گردیده است. امید آنکه این مختصر گامی مفید در شناساندن شخصیت والای مولای متّقیان علی علیه السلام باشد و مبلّغان ارجمند را در تبیین حقایق در این سال که به نام امیرالمؤمنین علیه السلام مزیّن شده است مفید افتد.
شورای خلافت
عمر بن شمر در روایتی نقل می کند: وقتی که زمان فوت عمر بن الخطاب فرا رسید، فردی را به سوی 6 نفر از اهل قریش فرستاد و آنان را گِرد خود جمع کرد.
آنان عبارت بودند از علی بن ابی طالب علیه السلام ، عثمان بن عفّان، زبیر بن عوام، طلحة بن عبیدالله، عبدالرحمن بن عوف و سعد بن ابی وقاص.
زمانی که آنان جمع شدند عمر فرمان داد داخل منزلی شده و از آن خارج نشوند مگر آن که یک نفر را برای خلافت از میان خود برگزینند.