علت سکوت حضرت علی علیه السلام در برابر غصب خلافت چیست؟
آیا سکوت علی علیه السلام در برابر خلفا به معنای تقدیر و امضای رفتار و بدعت های آن ها نیست؟
بهره برداری از فضای حزن انگیز جامعه درپی رحلت حضرت رسول صلی الله علیه و آله وسلم و عطش مردم در شناخت جایگزین «محوریت » حکومت اسلامی، زمینه شکل گیری شورای سقیفه را فراهم ساخت .
این شورا زمانی شکل گرفت که حضرت علی علیه السلام پیکر پیامبراکرم صلی الله علیه و آله وسلم را برای خاک سپاری آماده می ساخت . خشن معرفی کردن چهره امام به دلیل کشتن بسیاری از سران و بزرگان مشرک قریش در جنگ ها سبب شد حضرت به جایگاه واقعی اش دست نیاید . توجیه و تحریف چهره واقعی امیرمؤمنان، واقعه تاریخی «غدیر» را به فراموشی سپرد و علی علیه السلام ماند و دو راه در پیش: «رویارویی » یا «سکوت » .
هراس از تحریف اسلام و ترویج بدعت ها، بازگشت مردم و زمامداران به عصر جاهلیت، حاکمیت اشراف، شکل گرفتن شکاف طبقاتی و تبعیض علی علیه السلام را به انتخاب گزاره نخست فرا خواند .
بر این بنیاد، در مسیر احقاق حق و گزاردن تکلیف برآمد . دست حسن علیه السلام و حسین علیه السلام و فاطمه علیها السلام را گرفت، برای بازگرداندن خلافت به جایگاه واقعی اش به خانه یاران پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم شتافت و از آنان یاری خواست .
در این رایزنی الاهی جز چهار تن (سلمان، ابوذر، عمار و مقداد) کسی با حضرت یار نشد . نداشتن یاور از یک سو، عدم اعتراض مردم به حاکمیت غیر علی علیه السلام و رویکرد جامعه به تن پروری و عافیت طلبی از سوی دیگر، علی علیه السلام را به انتخاب گزاره دوم رهنمون شد .