اوضاع احزاب سیاسی در دوران امام علی(ع)

در دو مقاله قبلی به چهار حزب زمان امام(ع)اشاره شد; اینک احزاب دیگر:

5- حزب ناکثین(عثمانیها)

پیدایش این حزب را می توان مربوط به روزهای اول بیعت مردم باعلی(ع)دانست، زیرا امیرمومنان علی(ع)در اولین خطبه ای که بعد ازبیعت ایراد فرمود، اهداف و مواضع سیاسی خویش را در حکومت،بسیار صریح و روشن بیان فرمود:

فانتم عبادالله والمال مال الله یقسم بینکم بالسویه لا فضل فیه لاحد علی احد و للمتقین عندالله غدا احسن الجزاء و افضل الثواب...» ⁽¹⁾ .

«شما بندگان خدا هستید و مالها هم مال خداست، پس تمام آن رابه طور کاملا مساوی بین همه تقسیم خواهم کرد و هیچ کس را بر دیگری فضیلت نخواهم داد و البته برای متقین در نزد خدا بهترین پاداش و نیکوترین ثواب خواهد بود...» .

طلحه و زبیر و بسیاری دیگر از کسانی که در دوران حکومت خلفاو خصوصا خلیفه سوم به پستها و اموال فراوانی ست یافته بودند وفکر می کردند با کمک به حکومت علی و بیعت با حضرت به اموال بیشتر و مقامهای بالاتر خواهند رسید، حاضر نبودند به راحتی ازآن بگذرند و به صورتی یک شهروند عادی زندگی کنند، شاید بتوان گفت علی رغم آن که شعار ناکثین خونخواهی عثمان بود، یکی از علل اصلی شورش ناکثین عدم تحمل طرحهای اقتصادی علی(ع)از سوی صاحب منصبان، فرمانداران و سران قبائل بود، زیرا آنها به گونه ای به تبعیض نژادی، گرفتن پولهای کلان و درآمدهای فوق العاده ازدستگاه خلافت عادت کرده بودند که تصور عدالت علی(ع)هم برایشان مشکل بود، اما وقتی متوجه شدند آنچه حضرت می فرماید، شعارتبلیغاتی برای محکم کردن جای پای خود در حکومت نیست، بلکه می خواهد واقعا عدالت اقتصادی و اجتماعی را در جامعه عملی کند،به مقابله با آن حضرت پرداختند.