شب جنگ بدر
خدای تعالی در آیه ای از سوره مبارکه انفال وضع آن شب که فردای آن جنگ بدر واقع شد، یعنی شب هفدهم رمضان، را اینگونه بیان فرموده:
«اذ یغشیکم النعاس امنة منه، و ینزل علیکم من السماء ماء لیطهرکم به و یذهب عنکم رجز الشیطان ولیربط علی قلوبکم و ثبت به الاقدام; (1) هنگامی که شما را چرتی - که موجب امان از پروردگار بود - فرا گرفت، و از آسمان برای شما آبی نازل کرد که بدان پاکتان کند و پلیدی شیطان را از شما ببرد، و دلهاتان را محکم کند و گامهاتان را بدان استوار سازد .»
مفسران در تفسیر این آیه گفته اند: مسلمانان را در آن شب بی اراده خواب و چرتی عارض شد و همین سبب آرامش و رفع خستگی و آمادگی آنها برای جنگ شد، و گذشته نشانه آرامش قلبی آنها بود، و از زبیر بن عوام و سعدبن ابی وقاص نقل شده که گفته اند:
چنان چرتی ما را گرفت که بی اختیار سرهای ما به پایین می افتاد و خودداری نمی توانستیم . (2)
و از سوی دیگر، باران نرمی بارید که دلها را از وسوسه شیطان شستشو داد - و یا به گفته برخی - مسلمانانی که دچار احتلام و جنابت شده بودند با آب بارانی که در گودالها جمع شده بود غسل کردند - و دلها را محکم کرد، و زمین را نیز - که به صورت رمل و ماسه بود - زیر پای آنها محکم ساخت که قدمهاشان فرو نرود .